บทลำนำที่กล่าวถึงคุณประโยชน์ของข้าว

บทลำนำที่กล่าวถึงคุณประโยชน์ของข้าว บือ หมื่อ อะ ทิ โอะ เลอ แล           ถิ่นกำเนิดข้าวอยู่ที่ใด บือ พอ อะ ทิ โอะเลอแล           แหล่งกำเนิดข้าวอยู่ที่ใด บือ หมื่อ อะ ทิ เลอ ว่า แร            ถิ่นกำเนิดข้าวอยู่ด้านโน้น บือ พอ อะทิ เลอ ว่า แร    แหล่งกำหนดข้าวอยู่ด้านโน้น อะ ทู่ โดะ อ่า หล่า จวี่แย      ต้นดกๆ มีใบงามๆ กว่า แกะ มื่อแม เดอ โพ่แฆ         ได้เลี้ยงชีวิตแม่ม้ายและคนกำพร้า

เจ๊ะ ปแก กื้อ บือ เตอะ ปแก กื้อ… เงินเต็มถัง ข้าวไม่เต็มถัง

เจ๊ะ ปแก กื้อ บือ เตอะ ปแก กื้อ เงินเต็มถัง ข้าวไม่เต็มถัง นี่ก็เป็นอีกสุภาษิตหนึ่งที่ตอกย้ำถึงความสำคัญของข้าว เมื่อถึงเวลาที่ข้าวยากหมากแพง ข้าวกับเงินนั้นต้องแลกด้วยปริมาณที่เท่ากัน นั่นคือข้าวหนึ่งลิตร ข้าวก็ต้องหนึ่งลิตรหรือมากกว่านั้น คือเงินหนึ่งลิตรแต่อาจจะได้ข้าวไม่ถึงลิตรด้วยซ้ำ หรือเมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไปคนก็จะให้ความสำคัญแก่เงินทอง มากกว่าให้ความสำคัญแก่ข้าว (การทำไร่ทำนา) แต่เดิมคนในสังคมต่างก็ให้ความสำคัญกับการทำไร่ไถนาข้าวเป็นสิ่งสำคัญ แต่เวลานี้ไม่ใช่แล้ว ชาวนากลายเป็นคนชั้นต่ำของสังคม  

ธากี่จึ (ซอเรียกขวัญผูกข้อมือ) ของกะเหรี่ยง

ธากี่จึ (ซอเรียกขวัญผูกข้อมือ) ของกะเหรี่ยง ที เก๊อะ จ่า มี หมี ซ่า เกว ก่อ เก๊อะ จ่า มี หมี ซ่า เกว ปวา เหม่ เอาะ สิ ปวา แระ เก ปวา เหม่ เอาะ  เม ปวา แระ เก แร ลอ บะเลอะ อะ นาเจ  ซุ ญา เปอะ  มา เซ เอาะ เซ เจ้าของน้ำชื่อเสียงดี       เจ้าของดินน้ำเสียงดี เรากินเหล้า เรารินเป็นแถว  เรียงให้ถูกต้องตามหลัก เวลา ไปข้างหน้า พออยู่พอกิน   แก่นแท้ในใจมีความดีงามอยู่ การทำอะไร แล้วเราคำนึงความดีงามเหล่านั้น การดำเนินชีวิต อย่างถูกวิธี   เราก็ยังสมารถดำเนินชีวิตต่อไป […]